Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

ΑΝ ΦΤΑΝΕΙ ΜΟΝΟ Η ΑΓΑΠΗ



                       Το κρησφύγετο της Αγάπης

 


Σε ένα κόσμο ηλεκτρικό…που όλα γυρίζουν και κινούνται γύρω από την τεχνολογία και τα social networks έρχεται ένα κομμάτι να μας θυμίσει κάτι τόσο απλό και όμορφο.. αγνό και τρυφερό σαν το πρώτο εφηβικό σκίρτημα…την Αγάπη !! Η  ωραιότερη φωνή που έχω ακούσει και η πιο τρελή φατσούλα η Μελίνα Μακρή των Vegas μας κάνει πάλι παιδιά μέσα από ένα απλό αλλά γεμάτο πρόσωπα και ζωντάνια  video clip. «Αν Φτάνει Μόνο η Αγάπη» λέγεται το κομμάτι που ήρθε να μας ταρακουνήσει και να μας ξεσηκώσει να αφήσουμε τον εαυτό μας ελεύθερο απαλλαγμένο από το μίζερο σκηνικό της ζωής μας.

  
Η ζωή ένα παλιό εργοστάσιο εγκαταλελειμμένο και παραδομένο στη μοναξιά. Μέσα από τα ερείπια κρύβεται πάντα η ελπίδα. Σαν δυο κόσμοι…ένας έξω από την βιτρίνα του κτιρίου και ένας άλλος που κρύβεται μέσα. Όταν τελειώνει κάτι που αγαπάμε κλείνουμε τα ρολά και μένουμε μέσα…κλειδώνουμε την καρδιά μας γιατί χάσαμε κάτι που αγαπάμε. Η μοναξιά γίνεται ο σύντροφος της σκέψης μας ,μιλάμε μαζί της ελπίζοντας και παρακαλώντας να γίνει κάτι μαγικό και να αλλάξει καθετί κακό και να γυρίσει αυτός-ή που αγαπάμε.


Μπορεί πολλοί από μας να λέμε πως αγαπάμε την μοναξιά και ότι μπορούμε να ζήσουμε με αυτή … μα κάθε απώλεια κόβει το μίτο στα σκοτεινά δωμάτια  του «εργοστασίου της μοναξιάς».περιπλανόμαστε μέσα στο κτίριο φάντασμα μα πάντα ψάχνουμε να βρούμε την διέξοδο…όχι άλλα αδιέξοδα. Το παλιό εργοστάσιο γίνεται το σκηνικό της απομόνωσης μας…γύρω μας ο κόσμος ζει, γελά  , χορεύει, κλαίει και εμείς μέσα…αναρωτιόμαστε «αν φτάνει τελικά μόνο η αγάπη».




Έρωτας και Αγάπη  είναι δυο λέξεις τρυφερές σαν τις καρδιές μας όταν ήμασταν παιδιά , αθώες μα τόσο ένοχες τελικά σαν τις σκανταλιές που κάναμε και φοβόμασταν την τιμωρία. Τρέχαμε να κρυφτούμε  κάπου που δεν θα μας έβρισκε κανείς . Μικροί εξερευνητές του άγνωστου … γίναμε κατακτητές μα και ηττημένοι.


Τώρα θα μου πείτε που κολλάνε όλα αυτά που σας λέω με το τραγούδι…εμένα αυτά μου ξύπνησε το τραγούδι αυτό…οι εικόνες του μπορεί απλές δίχως κάποιο συγκεκριμένο σκοπό δίχως ροή…μα σκεφτείτε όσα σας λέω , βάλτε δυνατά το τραγούδι  αυτό και κλείστε τα μάτια…


Παιδιά διαφόρων ηλικιών ,χρωμάτων χαρακτηριστικών, με ένα μόνο σύνθημα γράφουν στον γκρίζο τοίχο της θλίψης ….ΑΓΑΠΗ…μα αν φτάνει μόνο η αγάπη…τελικά όλος ο κόσμος θα αποκτήσει παιδικότητα στο χαμόγελο σβήνοντας την γραμμή της θλίψης στα πρόσωπα μας. Θαύματα δεν γίνονται…μα ας κλείσουμε τα μάτια και ας ονειρευτούμε πως αν φτάνει μόνο η αγάπη…δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο …




 Ένα χαρούμενο και όμορφο κομμάτι παρόλο που μιλά για ένα χωρισμό…μια απίστευτη φωνή που λατρεύω … νεανικές φατσούλες , σμιλεμένα κορμιά σε ρυθμούς break dance , το παλιό κτίριο της  Renault και μια Μελίνα στην καλύτερη της δημιουργική φάση… απλά λατρεμένο…


Δεν υπάρχουν σχόλια: